Popularny szeregowy standard komunikacyjny, objęty specyfikacją EIA/TIA-232-E. Interfejs, nad którym nadzór objęły instytucje normalizacyjne EIA (ang. Electronic Industries Association) oraz TIA (ang. Telecommunications Industry Association), jest jednak bardziej popularny pod nazwą RS-232, gdzie “RS” oznacza standard rekomendowany (ang. Recommended Standard) . W pełni zgodny z normami zawartymi w zaleceniach V.24 , V.28 rekomendowanymi przez CCITT oraz z ISO IS2110 . W najbliższym czasie, w celu lepszej identyfikacji żródła tego standardu, przedrostek ten zostanie zastąpiony przez “EIA/TIA”. Oficjalna nazwa standardu EIA/TIA-232-E to:,,Interfejs pomiędzy DTE i DCE dla szeregowej wymiany danych cyfrowych (ang. Interface Between Data Terminal and Data Circuit-Termination Equipment Employing Serial Binary date Interchange). Jak z nazwy wynika, interfejs jest prostym i uzgodnionym standardem komunikacyjnym dla danych pomiędzy urządzeniem nadrzędnym (DTE) i peryferyjnymi systemami (DCE) . Standard EIA/TIA-232-E, który został wprowadzony w 1962 r., był aktualizowany od tego czasu czterokrotnie, poprzez wprowadzanie nowych wymagań, lepiej dopasowujących go do aplikacji dla szeregowej komunikacji . Litera “E” w nazwie standardu oznacza piątą jego rewizję . Najbardziej popularną rewizją jest rewizja “C” (RS-232C), wprowadzona w 1969 r., która ujednoliciła i rozpowszechniła standardy mechaniczne i elektryczne tego interfejsu oraz EIA/TIA-232-D zaakceptowana w roku 1986, która zwiększyła maksymalną dopuszczalną pojemność obciążenia do poziomu 2500 [pF] (dla RS-232C typowo 150 [pF]) wydłużając tym samym maksymalną długość połączenia . W Polsce ustalenia dotyczące szeregowej transmisji danych zawiera PN-75/T-05052 pt.,,Urządzenia transmisji danych STYK 82″.
RS-232 jest ,,kompletnym” standardem . Zamierzeniem interfejsu jest zagwarantowanie zgodności pomiędzy nadrzędnym systemem i peryferyjnymi systemami za pośrednictwem następujących specyfikacji :
wspólnych napięciowych i sygnałowych poziomów
wspólnej konfiguracji wyprowadzeń przewodów
minimalnych kosztów kontroli informacji pomiędzy nadrzędnym urządzeniem a peryferyjnymi systemami .
W RS-232 nie jest konieczne wykorzystywanie wszystkich linii (obwodów) transmisyjnych, dlatego przy łączeniu urządzeń współpracujących w standardzie należy uwzględnić ewentualne różnice w zbiorach linii w złączu DTE i DCE.
Przykłady typowych łączy RS-232 przedstawiono na poniższych rysunkach :
Pin | Name | ITU-T | Description |
---|---|---|---|
1 | GND | 101 | Shield Ground |
2 | TXD | 103 | Transmit Data |
3 | RXD | 104 | Receive Data |
4 | RTS | 105 | Request to Send |
5 | CTS | 106 | Clear to Send |
6 | DSR | 107 | Data Set Ready |
7 | GND | 102 | System Ground |
8 | CD | 109 | Carrier Detect |
9 | – | RESERVED | |
10 | – | RESERVED | |
11 | STF | 126 | Select Transmit Channel |
12 | S.CD | ? | Secondary Carrier Detect |
13 | S.CTS | ? | Secondary Clear to Send |
14 | S.TXD | ? | Secondary Transmit Data |
15 | TCK | 114 | Transmission Signal Element Timing |
16 | S.RXD | ? | Secondary Receive Data |
17 | RCK | 115 | Receiver Signal Element Timing |
18 | LL | 141 | Local Loop Control |
19 | S.RTS | ? | Secondary Request to Send |
20 | DTR | 108 | Data Terminal Ready |
21 | RL | 140 | Remote Loop Control |
22 | RI | 125 | Ring Indicator |
23 | DSR | 111 | Data Signal Rate Selector |
24 | XCK | 113 | Transmit Signal Element Timing |
25 | TI | 142 | Test Indicator |
25 PIN D-SUB MALE at the DTE (Computer).
25 PIN D-SUB FEMALE at the DCE (Modem).