Komputery

Interface szeregowy RS-232

Popularny szeregowy standard komunikacyjny, objęty specyfikacją EIA/TIA-232-E. Interfejs, nad którym nadzór objęły instytucje normalizacyjne EIA (ang. Electronic Industries Association) oraz TIA (ang. Telecommunications Industry Association), jest jednak bardziej popularny pod nazwą RS-232, gdzie “RS” oznacza standard rekomendowany (ang. Recommended Standard) . W pełni zgodny z normami zawartymi w zaleceniach V.24 , V.28 rekomendowanymi przez CCITT oraz z ISO IS2110 . W najbliższym czasie, w celu lepszej identyfikacji żródła tego standardu, przedrostek ten zostanie zastąpiony przez “EIA/TIA”. Oficjalna nazwa standardu EIA/TIA-232-E to:,,Interfejs pomiędzy DTE i DCE dla szeregowej wymiany danych cyfrowych (ang. Interface Between Data Terminal and Data Circuit-Termination Equipment Employing Serial Binary date Interchange). Jak z nazwy wynika, interfejs jest prostym i uzgodnionym standardem komunikacyjnym dla danych pomiędzy urządzeniem nadrzędnym (DTE) i peryferyjnymi systemami (DCE) . Standard EIA/TIA-232-E, który został wprowadzony w 1962 r., był aktualizowany od tego czasu czterokrotnie, poprzez wprowadzanie nowych wymagań, lepiej dopasowujących go do aplikacji dla szeregowej komunikacji . Litera “E” w nazwie standardu oznacza piątą jego rewizję . Najbardziej popularną rewizją jest rewizja “C” (RS-232C), wprowadzona w 1969 r., która ujednoliciła i rozpowszechniła standardy mechaniczne i elektryczne tego interfejsu oraz EIA/TIA-232-D zaakceptowana w roku 1986, która zwiększyła maksymalną dopuszczalną pojemność obciążenia do poziomu 2500 [pF] (dla RS-232C typowo 150 [pF]) wydłużając tym samym maksymalną długość połączenia . W Polsce ustalenia dotyczące szeregowej transmisji danych zawiera PN-75/T-05052 pt.,,Urządzenia transmisji danych STYK 82″.

RS-232 jest ,,kompletnym” standardem . Zamierzeniem interfejsu jest zagwarantowanie zgodności pomiędzy nadrzędnym systemem i peryferyjnymi systemami za pośrednictwem następujących specyfikacji :

wspólnych napięciowych i sygnałowych poziomów
wspólnej konfiguracji wyprowadzeń przewodów
minimalnych kosztów kontroli informacji pomiędzy nadrzędnym urządzeniem a peryferyjnymi systemami .
W RS-232 nie jest konieczne wykorzystywanie wszystkich linii (obwodów) transmisyjnych, dlatego przy łączeniu urządzeń współpracujących w standardzie należy uwzględnić ewentualne różnice w zbiorach linii w złączu DTE i DCE.

Przykłady typowych łączy RS-232 przedstawiono na poniższych rysunkach :

Rs-232
Rs-232
Pin Name ITU-T Description
1 GND 101 Shield Ground
2 TXD 103 Transmit Data
3 RXD 104 Receive Data
4 RTS 105 Request to Send
5 CTS 106 Clear to Send
6 DSR 107 Data Set Ready
7 GND 102 System Ground
8 CD 109 Carrier Detect
9   RESERVED
10   RESERVED
11 STF 126 Select Transmit Channel
12 S.CD ? Secondary Carrier Detect
13 S.CTS ? Secondary Clear to Send
14 S.TXD ? Secondary Transmit Data
15 TCK 114 Transmission Signal Element Timing
16 S.RXD ? Secondary Receive Data
17 RCK 115 Receiver Signal Element Timing
18 LL 141 Local Loop Control
19 S.RTS ? Secondary Request to Send
20 DTR 108 Data Terminal Ready
21 RL 140 Remote Loop Control
22 RI 125 Ring Indicator
23 DSR 111 Data Signal Rate Selector
24 XCK 113 Transmit Signal Element Timing
25 TI 142 Test Indicator

25 PIN D-SUB MALE at the DTE (Computer).
25 PIN D-SUB FEMALE at the DCE (Modem).